Anasayfa
Rayiç Bedeller Çok Yüksek, Arazimizi Başkaları Alacak!
Salı, 26 Haziran 2012 11:13

Orman köylülerinin dramlarıyla kent soylular ilgilenirler mi bilemem.24 Nisan 2012 tarihli “Orman Köylüsünden  Kullandığı Arazinin Bedelini İstemek!” adlı yazımda “ 2B  Yasa Tasarısı’nın yasalaşması durumunda, iki önemli sakınca ortaya çıkacak. Birincisi, orman köylüsünden  şimdiki durumda tarımsal üretim yaptığı arazinin  rayiç bedeli üzerinden yüzde 70’i istenecek, ikincisi ise Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin 1.5 katı büyüklüğünde orman arazisi ranta açılacak .” demiştim.

Tasarı yasallaştı. Şimdi,” Rayiç Bedeller Çok Yüksek Arazimizi Başkaları Alacak!” şeklinde haklı çığlıklar atılmaya başlandı bile… Yasaya göre, rayiç bedelleri belirleme yetkisi illerde defterdarlıklara, ilçelerde ise mal müdürlüklerine verildi. Ancak bu kurum uzmanlarının belirlemekte olduğu rayiç bedeller, yüksek olduğu gerekçesiyle orman köylülerinin  tepkisini çekti.

Örneğin,19 Mayıs 2012 tarihli gazetelerin yazdığına göre, Muğla-Köyceğiz İlçesi Toparlar Belediye Başkanı Kamil Ceylan bunlardan biri. Ceylan, “2B kapsamına giren tarım arazileri için Mal Müdürlüğü 18 bin ile 100 bin lira arasında rayiç bedeli belirlemiş. Mal Müdürlüğü’nün belirlediği bu fiyatlarla ne müracaat edilebilir, ne de satın alınabilir. Başkaları bu arazileri alırsa perişan oluruz. Devletin bize yardımcı olmasını istiyoruz. İlçemizde  gerçek rayiç bedeller ise 5 bin ile 15 bin arasında değişiyor.”demiş.

Bir başkası, Hamit Köyü Muhtarı Hasan Sert’te,”Mal Müdürlüğü’nün belirlediği bedel, şu anda 30 bin lira. Buna karşılık halk arasında satışlar 5 bin ile 10 bin arasında değişiyor. Devletimizin daha insaflı olmasını istiyoruz .” diye açıklamada bulunmuş.

Öngörümde haklı çıkmak istemezdim. Rayiç bedele konu olan tarlalar, hali hazırda, orman köylülerinin kullanmakta olduğu tarım arazileridir. Tarlaların deniz manzaralı olması, karayoluna cephesinin olması tarımsal verimliliği yükseltmez. Bu durumda, defterdarlıklar ya da mal müdürlüklerinin belirlediği rayiç bedellere göre tarım arazilerinin  orman köylülerince yeniden satın alınması önemli sorunları ortaya çıkaracaktır.

Orman köylülerinin  işledikleri toprakları, bırakınız belirlenen rayiç bedeller göre satın almasını, gerçek rayiç bedellere göre bile alabilecek ekonomik gücü yoktur. Orman köylülerinden kullandıkları arazinin bedelinin yüzde 70’ini istemek, o araziye TOKİ’nin el koymasında başka bir anlam taşımıyor. Bu uygulamayla TOKİ birçok köyün sahibi olacak ve kırsal yaşamın yok olmasının önü açılacak. Toprağında sürülenler ise kentlere gelerek yoksulluğa yoksulluk katacaklar.

 

ÇÖZÜM NE? ÇÖZÜM, TOPRAĞINI İŞLEYEN ORMAN KÖYLÜLERİNE-TOPRAĞINI SÜREKLİ İŞLEME KONUSUNDA YASAL HÜKÜMLÜKLERİ  GETİRİLMESİ KOŞULUYLA -GERÇEK RAYİÇ BEDELLERİNİN ENAZ YÜZDE 50 İNDİRİM YAPARAK TAKSİTLİ SATMAKTIR. BU KİMİLERİNCE BİR UÇ ÖNERİ OLARAK GÖRÜLEBİLİR. ASLINDA, DEVLETİN BUNA BİLE HAKKI YOKTUR. ÇÜNKÜ ONLAR, YILLARCA BU TOPRAKLARI İŞLEYEREK TARIMSAL ÜRETİME KATKI YAPMIŞLAR, DEVLETE DE YÜK OLMAMIŞLARDIR.

 

Prof. Dr. Mustafa KAYMAKÇI

USİAD Bildiren Dergisi 51. sayı


 

USİAD Bildiren Dergisi

Reklam

Raporlar

Reklam

Kitaplar

Reklam