Türkiye, son 3 yıldır ekonomik bakımından ciddi tehlike işaretleri veriyordu. Giderek kötüleşen ekonomi ile 2015’e gelindi. 2015’de ise ekonomideki kırılganlık, dış borç kriz tehlikesi artmış ve reel sektör ciddi bir sıkıntıya girmiş durumda. Bölgemizdeki yangın ekonomimizi olumsuz etkilemeye devam ediyor. 7 Haziran genel seçimleri ise bir siyasi belirsizlik yarattı. Bunun yanında yoğun gelişen terör olayları ekonomimiz üzerinde kara bulutların artmasına ve büyük bir krizin tetikçisi olmaya sebep olacak gibi.
Bu nedenle ekonomi tarihinde gerçekleşen olaylara geri dönüp krizleri ve uygulanan politikaları tekrar hatırlamakta ve gerekli önlemleri bu olaylardan ders çıkararak belirlemekte yarar var. Bu nedenle sebepleri ve çözüm önlemleri bakımından çok önemli yer tutan 2001 krizini yeninden irdelemekte yarar görüyoruz.

Ülkemiz 2001 krizinden sonra neoliberal politikalara AKP himayesinde devam etti. Küresel likidite bolluğu nedeniyle sıcak paranın ülkemize çağlayanlar gibi gelmesi ve kolay dış borç bulabilmemiz neoliberal ekonomik politikasının aslında bizim gibi yükselen ekonomilerde sorun yaratacağını kimsenin hissetmemesini sağladı. Yıllarca düşük kur-yüksek faiz para politikası ile sıcak paracılar bizi iliklerimize kadar sömürdü. Cari açık veren bir ülke olarak korkmamız gerekirken likidite bolluğu nedeniyle cari açığı çevirebildik. Hatta cari açığın düzeyinden ziyade GSYH’ye oranının önemli olduğunu ortaya getirdik. Üreteceğimiz ara malını ithal ettik. Katma değer yaratan üretim yapısı için gerekli yapısal dönüşümü de gerçekleştiremedik.